Grecia: Dichiarazione di dieci prigionieri a sostegno di Dimitris Koufondinas in sciopero della fame
Dichiarazione di dieci prigionieri a sostegno di Dimitris Koufondinas in sciopero della fame (Grecia, 03.03.2021)
Nel momento in cui ci troviamo a scrivere queste parole il militante Dimitris Koufondinas è al 55° giorno di sciopero della fame, con l’unica richiesta di essere trasferito nel carcere di Korydallos, poiché il suo trasferimento a quello di Domokos era legalmente irregolare. Dato che nel carcere femminile di Korydallos c’è un’ala speciale di alta sicurezza, dove Dimitris Koufondinas ha scontato la maggior parte della sua pena e dove le detenute sono rinchiuse in completo isolamento, la sua richiesta sarebbe praticamente e legalmente accettabile da subito, se non fosse per l’evidente desiderio di vendetta da parte dei funzionari governativi, che hanno scelto di provocare danni irreversibili alla sua salute e di condurlo metodicamente alla morte.
Naturalmente, il governo di Néa Dimokratía non sorprende nessuno con il suo atteggiamento verso Dimitris Koufondinas, così come, con il pretesto di combattere la pandemia, ha sospeso i diritti democratici fondamentali, stabilendo uno Stato di polizia soffocante in cui la libertà di movimento e il diritto di manifestare sono sospesi, in cui la società viene dissanguata economicamente e in cui la polizia invade le università e picchia gli studenti. Allo stesso tempo, impone, senza alcun consenso, disegni di legge che minano i diritti dei lavoratori, o disegni di legge scandalosi per i bambini, riduce i permessi di uscita dei detenuti e nega loro la scarcerazione anticipata, in carceri dove i reclusi sono massicciamente esposti al virus Covid-19 e dove avvengono innumerevoli morti dubbie.
Con tutto ciò, diventa sempre più difficile distinguere questo regime da una dittatura. Tuttavia, l’assassinio di uno scioperante della fame è qualcosa che nemmeno la giunta dei colonnelli ha osato realizzare. Lo Stato greco sta diventando estremamente fascista e sta cercando di allinearsi alla Turchia di Erdogan. La responsabilità di questo imminente assassinio di Stato è ovviamente del ministro per la protezione dei cittadini, Michalis Chrisochoidis, del suo superiore politico, il primo ministro Kyriakos Mitsotakis, e della presidente della repubblica, Katerina Sakellaropoulou. La vendetta del governo contro Dimitris Koufondinas è ormai visibile a tutti, così che l’unica possibilità – e la responsabilità ultima – di trovare una soluzione a questo sciopero della fame sembra ora ricadere nella presidente della repubblica.
Le conseguenze della scelta compiuta dai responsabili non si limitano allo sciopero della fame. Se lo scioperante della fame Dimitris Koufondinas viene assassinato, una pagina nera della storia avente le firme di Chrisochoidis, Mitsotakis e Sakellaropoulou sarà scritta nella coscienza sociale e rappresenterà un’altra barbarie nella serie di provocazioni dello Stato contro una società sotto forte pressione. L’esplosione sociale è inevitabile, e anche se non si presenterà nell’immediato futuro, l’imminente assassinio da parte dello Stato rimarrà indelebile nella memoria sociale.
Vaggelis Stathopoulos
Giannis Michailidis
Polykarpos Georgiadis
Konstantina Athanasopoulou
Dimitra Valavani
Marios Seisidis
Giannis Dimitrakis
Giorgos Petrakakos
Spyros Christodoulou
Kostas Sakkas
[Testo in greco pubblicato in athens.indymedia.org, traduzione italiana in malacoda.noblogs.org].
Déclarations de prisonnier.e.s en soutien à D. Koufondinas, en grève de la faim
Au moment où nous écrivons ces lignes, le militant Dimitris Koufondinas est au 55ème jour de sa grève de la faim, avec la seule demande d’être transféré à la prison de Korydallos, car son transfert à la prison de Domokos était contraire à la loi. Étant donné que dans la prison pour femmes de Korydallos il existe une aile spéciale de haute sécurité, où Dimitris Koufondinas a purgé la pus grande partie de sa peine et où les condamné.e.s sont enfermé.e.s dans un isolement complet, sa demande serait pratiquement et légalement acceptable tout de suite, si ce n’était l’évidente volonté de vengeance des responsables gouvernementaux, qui ont choisi de provoquer des atteintes irréversibles à sa santé et de le conduire méthodiquement à la mort.
Bien sûr, le gouvernement de Néa Dimokratía ne surprend personne, avec son attitude à l’encontre de Dimitris Koufondinas, de même que, avec le prétexte de la lutte contre la pandémie, il a suspendu les droits démocratiques fondamentaux, en instaurant un État policier étouffant dans lequel la liberté de mouvement et le droit de manifester sont suspendus, où la société est saignée d’un point de vue économique et où la police entre dans les universités et tabasse les étudiant.e.s. Dans le même temps, il impose, sans aucun consentement, des projets de loi qui sapent les droits des travailleur.e.s ou des projets de loi scandaleux pour les enfants, il diminue les permis de sortie des prisonnier.e.s et leurs refuse les sorties anticipées, dans des taules où les prisonnier.e.s sont massivement exposés au virus Covid-19 et où il y a d’innombrables décès douteux.
Avec tout cela, il devient de plus en plus difficile de distinguer ce régime d’une dictature. Cependant, le meurtre d’un gréviste de la faim est quelque chose que même la junte des Colonels n’a pas osé accomplir. L’État grec devient extrêmement fasciste et tente maintenant de s’aligner sur la Turquie d’Erdogan. La responsabilité de cet assassinat imminent, de la part de l’État, incombe évidemment au ministre de la Protection du citoyen, Michális Chryssohoïdis, à son supérieur politique, le Premier ministre Kyriákos Mitsotákis, et à la présidente de la République Ekateríni Sakellaropoúlou. La vengeance du gouvernement à l’encontre de Dimitris Koufondinas est désormais visible pour tout le monde, de manière que la seule possibilité – et la responsabilité ultime – de trouver une solution à cette grève de la faim semble maintenant revenir à la présidente de la République.
Les conséquences du choix fait par les responsables ne se limitent pas au gréviste de la faim. Si le gréviste de la faim Dimitris Koufondinas est assassiné, une page noire de l’histoire portera, dans la conscience sociale, les signatures de Chryssohoïdis, Mitsotákis et Sakellaropoúlou et elle représentera une autre barbarie dans la série des provocations étatiques à l’encontre d’une société sous haute pression. L’explosion sociale est inévitable et même si elle ne s’arrive pas dans un futur immédiat, l’assassinat imminent perpétré par l’État restera indélébilement dans la mémoire sociale.
Vaggelis Stathopoulos
Giannis Michailidis
Polykarpos Georgiadis
Konstantina Athanasopoulou
Dimitra Valavani
Marios Seisidis
Giannis Dimitrakis
Giorgos Petrakakos
Spyros Christodoulou
Kostas Sakkas
[Depuis attaque.noblogs.org].
Erklärung von Gefangenen für den Hungerstreikenden Dimitris Koufontinas
Zum Zeitpunkt des Schreibens befindet sich der Aktivist Dimitris Koufontinas am 55. Tag seines Hungerstreiks mit seinem einzigen Antrag auf Verlegung in das Korydallos-Gefängnis, da seine Verlegung in das Domokou-Gefängnis rechtlich illegal war. Angesichts der Tatsache, dass es im Frauengefängnis von Korydallos einen speziellen Hochsicherheitsflügel gibt, in dem Dimitris Koufontinas den größten Teil seiner Haftstrafe verbüßt hat und in dem Verurteilte völlig isoliert festgehalten werden, wäre sein Antrag praktisch und rechtlich sofort zu erfüllen, gäbe es nicht die offensichtliche Rachsucht von Regierungsbeamten, die sich entschieden haben, seine Gesundheit irreversibel zu schädigen und ihn methodisch zum Tode zu führen.
Natürlich überrascht die Regierung von ND niemanden mit ihrer Haltung gegenüber Dimitris Koufontinas, als sie unter dem Vorwand der Pandemiebekämpfung die demokratischen Grundrechte aufgehoben hat, indem sie einen erstickenden Polizeistaat errichtet hat, in dem die Bewegungsfreiheit und das Demonstrationsrecht aufgehoben sind und die Gesellschaft wirtschaftlich zur Ader gelassen wird und dessen Polizei in die Universitäten einfällt und Studierende verprügelt. Gleichzeitig werden ohne jede Zustimmung Gesetzesvorlagen verhängt, mit denen Arbeitsrechte aushöhlt werden, provokative Gesetzesvorlagen für Kinder, Erlaubnisse von Gefangenen eingeschränkt werden und die Entlastung von Gefängnissen verweigert wird, in denen Häftlinge massiv dem COVID-19-virus ausgesetzt sind und in denen es zu unzähligen und unangekündigten Todesfällen kommt.
Mit all dem oben beschriebenen wird es immer schwieriger, das Regime von einer Diktatur zu unterscheiden. Die Ermordung eines Hungerstreikenden ist jedoch eine Tat, die selbst die Junta der Obristen nicht wagte. Der griechische Staat wird extrem faschistisch und versucht nun, sich Erdogans Türkei anzugleichen. Die Verantwortung für den bevorstehenden staatlichen Mord liegt offensichtlich beim Minister für Bürgerschutz Michalis Chrysochoidis, seinem politischen Vorgesetzten, dem Premierminister Kyriakos Mitsotakis und der Präsidentin der Republik Katerina Sakellaropoulou. Die Rache der Regierung an Dimitris Koufontinas ist nunmehr unverdeckt, so dass die einzige Möglichkeit – und die letztendliche Verantwortung -, eine Lösung für diesen Hungerstreik zu finden, nun dem Präsidenten der Republik zu obliegen scheint.
Die Konsequenzen der Wahl der Verantwortlichen beschränken sich nicht nur auf den Hungerstreikenden. Wenn der Hungerstreikende Dimitris Koufontinas ermordet wird, wird eine schwarze Seite in der Geschichte die Unterschriften von Chrysochoïdis, Mitsotákis und Sakellarópoulos im sozialen Bewusstsein tragen und eine weitere Barbarei in einer Reihe staatlicher Provokationen für die unter Hochdruck gestellte Gesellschaft darstellen. Die soziale Explosion ist unausweichlich, und selbst wenn sie sich nicht in der unmittelbar nächsten Zeit manifestiert, bleibt das bevorstehende staatliche Attentat im sozialen Gedächtnis unauslöschlich.
Vaggelis Stathopoulos
Giannis Michailidis
Polykarpos Georgiadis
Konstantina Athanasopoulou
Dimitra Valavani
Marios Seisidis
Giannis Dimitrakis
Giorgos Petrakakos
Spyros Christodoulou
Kostas Sakkas
[Entnommen aus kontrapolis.info].
Κείμενο φυλακισμένων για τον απεργό πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα
Την στιγμή που γράφουμε αυτό το κείμενο ο αγωνιστής Δημήτρης Κουφοντίνας βρίσκεται είδη στην 55η ημέρα απεργίας πείνας με μοναδικό αίτημα του την μεταγωγή του στις φυλακές Κορυδαλλού καθώς η μεταγωγή του στις φυλακές Δομοκού ήταν νομικά παράτυπη. Δεδομένου ότι στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού λειτουργεί ειδική πτέρυγα υψίστης ασφαλείας όπου ο Δημήτρης Κουφοντίνας εξέτισε το μεγαλύτερο μέρος της ποινής του και στην οποία κρατούνται σε πλήρη απομόνωση κατάδικοι κρατούμενοι το αίτημα του θα ήταν και πρακτικά και νομικά άμεσα ικανοποιήσιμο αν δεν υπήρχε η προφανής εκδικητικότητα από κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης, η οποία επέλεξε να προκαλέσει είδη μη αναστρέψιμες βλάβες στην υγεία του και τον οδηγεί μεθοδικά στον θάνατο.
Φυσικά, η κυβέρνηση της ΝΔ δεν εκπλήσσει κανέναν με την στάση της απέναντι στον Δημήτρη Κουφοντίνα όταν με πρόσχημα την πανδημία έχει είδη καταλύσει τα θεμελιώδη δημοκρατικά δικαιώματα επιβάλλοντας μια ασφυκτική αστυνομοκρατία με απαγόρευση κυκλοφορίας, απαγόρευση διαδηλώσεων, οικονομική αφαίμαξη της κοινωνίας με πρόστιμα, ξυλοδαρμός φοιτητών από την αστυνομία που εισβάλλει στα πανεπιστήμια. Ταυτόχρονα επιβάλλει χωρίς καμία συναίνεση νομοσχέδια για την διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων, προκλητικά νομοσχέδια για την παιδία, περικοπή των αδειών των κρατουμένων και άρνηση αποσυμφόρησης των φυλακών με μαζική έκθεση των κρατουμένων στον COVID-19 και αμέτρητους και μη ανακοινώσιμους πλέον θανάτους κρατουμένων.
Με όλα τα παραπάνω η διάκριση του καθεστώτος από μια δικτατορία γίνεται όλο και δυσκολότερη. Ωστόσο η δολοφονία απεργού πείνας είναι μια πράξη που δεν τόλμησε ούτε η χούντα των συνταγματαρχών. Το ελληνικό κράτος φασιστικοποιείται ακραία επιδιώκοντας πλέον να συγκριθεί με την Τουρκία του Ερντογάν. Για την επικείμενη κρατική δολοφονία η ευθύνη βαραίνει προφανώς τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και τους πολιτικούς του προϊσταμένους, τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και την πρόεδρο της δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Η εκδικητικότητα της κυβέρνησης απέναντι στον Δημήτρη Κουφοντίνα είναι πλέον απροκάλυπτη οπότε η μόνη δυνατότητα – και η τελική ευθύνη – της εύρεσης λύσης σε αυτή την απεργία πείνας δείχνει να ανήκει πλέον στην πρόεδρο της δημοκρατίας.
Οι συνέπειες των επιλογών των υπευθύνων δεν θα περιοριστούν μόνο στον απεργό πείνας. Εάν ο απεργός πείνας Δημήτρης Κουφοντίνας δολοφονηθεί, μια μαύρη σελίδα στην ιστορία θα έχει τις υπογραφές του Χρυσοχοΐδη, του Μητσοτάκη και της Σακελλαροπούλου στην κοινωνική συνείδηση και θα αποτελεί μια ακόμα βαρβαρότητα μέσα σε μια σειρά κρατικών προκλήσεων στην υπερσυμπιεσμένη κοινωνία. Η κοινωνική έκρηξη, είναι αναπόφευκτη και ακόμα και αν δεν εκδηλωθεί στο άμεσο χρονικό διάστημα η επικείμενη κρατική δολοφονία θα μείνει ανεξίτηλη στην κοινωνική μνήμη.
Βαγγέλης Σταθόπουλος
Γιάννης Μιχαηλίδης
Πολύκαρπος Γεωργιάδης
Κωνσταντίνα Αθανασοπούλου
Δήμητρα Βαλαβάν
Μάριος Σεϊσίδης
Γιάννη Δημητράκης
Γιώργος Πετρακάκος
Σπύρος Χριστοδούλου
Κώστας Σακκάς
[Πηγή: athens.indymedia.org].
